سمش را ميگذاريم؛دوست مجازي اما آنسو يک آدم حقيقي نشسته . . . خصوصياتش را که نميتواند مخفي کند ...وقتي دلتنگي ها و آشفتگي هايش را مينويسد وقت ميگذارد برايمان، وقت ميگذاریم برايش . . . نگرانش ميشویم! دلتنگش ميشویم . . . وقتي درصحبت هايمان،به عنوانِ دوست ياد ميشود مطمئن ميشویم که حقيقي ست . . . هرچند کنارهم نباشيم هرچند صداي هم را هم نشنيده باشيم، من برايش سلامتي و شادي آرزو دارم هرکجا که باشد --- پس دوست من در دنياي مجازي !دوستت دارم..........

نظرات شما عزیزان:

salehb

ساعت21:42---13 ارديبهشت 1391

جالب بود....ممنون

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: